True Love
By collective team On May 21, 2007 At 6:17 PM
by: nice_girl
originally posted in pinoyexchange.com
some good things do last like...TRUE LOVE. the kind that starts from friendship. yung may gut feeling ka na nung una pa lang pero pinipigilan mo dahil hindi dapat kasi may girlfriend ka and you want to be faithful. yung mga ganun. pero may mga bagay talagang humahatak sa yo palayo sa gf mo at papunta sa taong ito. parang unforeseen force. parang isang bagay na hindi mo maipaliwanag. gusto mong iwasan pero nandyan talaga eh. kaya dahil naiisip mong hindi dapat sa totoong buhay, binubuhos mo na lang sa pag-arte mo. lumalabas tuloy tutuong-tutuo. parang in love na in love ka. siya rin, parang in love na in love din siya sa yo. kasi bigay na bigay rin yung pag-arte niya. tinawag tuloy ng mga tao "chemistry".
ano nga ba yung chemistry na yun? tinanong ka, sabi mo hindi mo alam. tinanong siya, sabi niya hindi rin niya alam. so tuloy-tuloy lang. trabaho lang, walang personalan. dahil nga may gf! lalo na suicidal. ah, hindi pala suicidal. gusto lang makatulog. sensya na. anyway, iwas ka pa rin sa kanya kasi nga na hospital na ang gf mo. gusto mo talagang maging loyal. pero each time na binabasa mo yung script, alam na alam mo kung pano gawin yun. kasi sa unconcious mo, nagawa mo na yun eh. parang nasabi mo na ang mga salitang yun kaya kung mag take kayo, parang mga kaluluwa kayong matagal nang naghahanap sa isa't-isa at ngayon lang nagkita. chemistry. chemistry. chemistry. yun lang talaga ang salitang ginawa ng tao para sa kung anong meron kayo na hindi maipaliwanag.
pero sabi nga hindi mo napapariwara ang tadhana. kahit ilang beses ka pang nawawala, you'll find yourself in the road leading to where you should rightfully go. kaya unti-unti, lumalayo na ang hindi nararapat sa yo at hindi mo na talaga mapigilang mapalapit sa taong nakatalaga sa yo. napapansin mo, umiiba ang pakiramdam mo kung kasama mo siya. para kang naging bata. ang saya saya mo. ang gaan gaan. palaging high kahit pagod sa trabaho. na-realize mo, okay ang feeling na to. ok na ok to. parang, ang haba ng biniyahe mo at ngayon nakarating ka na sa yong destinasyon. ito pala yun. ito pala yung mga sinusulat sa libro. ito pala yung sinasabi sa Song of songs. nakadama ka ng katahimikan. parang may nabunot na tinik sa puso mo. parang ngayon, nagsisimula ka na talaga kung paano ang mabuhay. napakaganda ng buhay. napakagandang mabuhay.
ayaw mong maniwalang some good things never last. dahil nandito ka ngayon, natutupad na ang mga pangarap mo. pwede bang kunin lang ng Diyos sa yo to ng ganun-ganun lang? hindi naman siguro no. nakaka-overwhelm ang pinasok mong mundo pero di ba ito naman talaga ang pinangarap mo? marami ka pang kakaining bigas. maraming pagsubok. baka isa na dito yung ipinareha sa yo. parang ang suplado. hindi ka kinakausap. pero ang gwapo! ang gwapo talaga. nalulusaw yata ang tuhod mo kung nakikita mo siya. bumibilis ang tibok ng puso. pero hindi ka talaga pinapansin eh. hinayaan mo na lang. may girlfriend pala yung tao.
baka may masabi pa ang ibang tao kung magkausap kayo. mabuti na lang na ganito. magtrabaho ka na lang. galingan ang pagganap. minsan kinikilig ka. parang ikaw ang sinasabihan ng matatamis na salita pero hindi. hindi para sa yo yun kundi para sa karakter na ginagampanan mo. well, okay na lang. kahit hindi ka pa nagkaka boyfriend, parang nararamdaman mo na rin kung paano magka-boyfriend. minsan kasi parang totoo ang dula-dulaan niyo. minsan gusto mong paniwala na may bahid ng katotohanan yun. pero, trabaho lang nga to. trabaho lang. pero ang sarap magtrabaho. araw-araw mo naman siyang kasama kaya hindi mo na napapansin na nalulusaw ang tuhod mo at bumibilis ang tibok ng puso mo...palagi. parang nasanay na rin ang katawan mo.
pero, isang araw, kinausap ka niya. sumagot ka. kinabukasan, kinausap ka ulit, sumagot ka ulit. at hindi mo napansin araw araw na kayong nag-uusap. habang nagbe-break sa trabaho, nagkukuwento na kayo. ang kulit pala niya! hindi pala suplado. hindi pala niya pasan ang mundo. minsan nakakapikon pero masarap talaga siyang kausap. napakasarap niyang kausap. at break na pala sila ng girlfriend niya. pero hindi niyo pinag-uusapan yun. ayaw mong i-invade ang privacy niya. wala lang, basta araw-araw kayong magkasama. hindi maubos-ubos ang kwentuhan. minsan nga parang sinasabi na ng ibang tao na may sarili kayong mundo. meron nga ba? minsan kasi pag nasa harap mo siya, siya lang ang nakikita mo...wala ng iba. boses niya lang ang naririnig mo...wala ng iba. ganito pala yun. ganito pala yun.
originally posted in pinoyexchange.com
some good things do last like...TRUE LOVE. the kind that starts from friendship. yung may gut feeling ka na nung una pa lang pero pinipigilan mo dahil hindi dapat kasi may girlfriend ka and you want to be faithful. yung mga ganun. pero may mga bagay talagang humahatak sa yo palayo sa gf mo at papunta sa taong ito. parang unforeseen force. parang isang bagay na hindi mo maipaliwanag. gusto mong iwasan pero nandyan talaga eh. kaya dahil naiisip mong hindi dapat sa totoong buhay, binubuhos mo na lang sa pag-arte mo. lumalabas tuloy tutuong-tutuo. parang in love na in love ka. siya rin, parang in love na in love din siya sa yo. kasi bigay na bigay rin yung pag-arte niya. tinawag tuloy ng mga tao "chemistry".
ano nga ba yung chemistry na yun? tinanong ka, sabi mo hindi mo alam. tinanong siya, sabi niya hindi rin niya alam. so tuloy-tuloy lang. trabaho lang, walang personalan. dahil nga may gf! lalo na suicidal. ah, hindi pala suicidal. gusto lang makatulog. sensya na. anyway, iwas ka pa rin sa kanya kasi nga na hospital na ang gf mo. gusto mo talagang maging loyal. pero each time na binabasa mo yung script, alam na alam mo kung pano gawin yun. kasi sa unconcious mo, nagawa mo na yun eh. parang nasabi mo na ang mga salitang yun kaya kung mag take kayo, parang mga kaluluwa kayong matagal nang naghahanap sa isa't-isa at ngayon lang nagkita. chemistry. chemistry. chemistry. yun lang talaga ang salitang ginawa ng tao para sa kung anong meron kayo na hindi maipaliwanag.
pero sabi nga hindi mo napapariwara ang tadhana. kahit ilang beses ka pang nawawala, you'll find yourself in the road leading to where you should rightfully go. kaya unti-unti, lumalayo na ang hindi nararapat sa yo at hindi mo na talaga mapigilang mapalapit sa taong nakatalaga sa yo. napapansin mo, umiiba ang pakiramdam mo kung kasama mo siya. para kang naging bata. ang saya saya mo. ang gaan gaan. palaging high kahit pagod sa trabaho. na-realize mo, okay ang feeling na to. ok na ok to. parang, ang haba ng biniyahe mo at ngayon nakarating ka na sa yong destinasyon. ito pala yun. ito pala yung mga sinusulat sa libro. ito pala yung sinasabi sa Song of songs. nakadama ka ng katahimikan. parang may nabunot na tinik sa puso mo. parang ngayon, nagsisimula ka na talaga kung paano ang mabuhay. napakaganda ng buhay. napakagandang mabuhay.
ayaw mong maniwalang some good things never last. dahil nandito ka ngayon, natutupad na ang mga pangarap mo. pwede bang kunin lang ng Diyos sa yo to ng ganun-ganun lang? hindi naman siguro no. nakaka-overwhelm ang pinasok mong mundo pero di ba ito naman talaga ang pinangarap mo? marami ka pang kakaining bigas. maraming pagsubok. baka isa na dito yung ipinareha sa yo. parang ang suplado. hindi ka kinakausap. pero ang gwapo! ang gwapo talaga. nalulusaw yata ang tuhod mo kung nakikita mo siya. bumibilis ang tibok ng puso. pero hindi ka talaga pinapansin eh. hinayaan mo na lang. may girlfriend pala yung tao.
baka may masabi pa ang ibang tao kung magkausap kayo. mabuti na lang na ganito. magtrabaho ka na lang. galingan ang pagganap. minsan kinikilig ka. parang ikaw ang sinasabihan ng matatamis na salita pero hindi. hindi para sa yo yun kundi para sa karakter na ginagampanan mo. well, okay na lang. kahit hindi ka pa nagkaka boyfriend, parang nararamdaman mo na rin kung paano magka-boyfriend. minsan kasi parang totoo ang dula-dulaan niyo. minsan gusto mong paniwala na may bahid ng katotohanan yun. pero, trabaho lang nga to. trabaho lang. pero ang sarap magtrabaho. araw-araw mo naman siyang kasama kaya hindi mo na napapansin na nalulusaw ang tuhod mo at bumibilis ang tibok ng puso mo...palagi. parang nasanay na rin ang katawan mo.
pero, isang araw, kinausap ka niya. sumagot ka. kinabukasan, kinausap ka ulit, sumagot ka ulit. at hindi mo napansin araw araw na kayong nag-uusap. habang nagbe-break sa trabaho, nagkukuwento na kayo. ang kulit pala niya! hindi pala suplado. hindi pala niya pasan ang mundo. minsan nakakapikon pero masarap talaga siyang kausap. napakasarap niyang kausap. at break na pala sila ng girlfriend niya. pero hindi niyo pinag-uusapan yun. ayaw mong i-invade ang privacy niya. wala lang, basta araw-araw kayong magkasama. hindi maubos-ubos ang kwentuhan. minsan nga parang sinasabi na ng ibang tao na may sarili kayong mundo. meron nga ba? minsan kasi pag nasa harap mo siya, siya lang ang nakikita mo...wala ng iba. boses niya lang ang naririnig mo...wala ng iba. ganito pala yun. ganito pala yun.
for this post